egocentryczna garść informacji czyli wymuszona spowiedź dziwoląga

Zauważyliście, że na tej stronie zrobiło się jakoś...ponuro? Tak, też właśnie mam takie wrażenie. A bycie wiecznie poważnym i ponurym raczej nie leży w mojej naturze. Dlatego, teraz możemy pośmiać się ze mnie. Co wy na to? Przedstawiam wam garść dziwnych, śmiesznych bądź żenujących faktów o mnie. Są one owocem wczorajszej wymuszonej „spowiedzi” wśród znajomych w barze. Nigdy nie grajcie w gry towarzyskie typu „prawda czy wyzwanie”. Bywają niebezpieczne dla reputacji i zdrowia.

Jako że zostałem zmuszony też do upublicznienia spowiedzi na blogu ( dzięki, Fridel, zawsze mogę na ciebie liczyć!) ...zaczynajmy.

1. Nienawidzę się golić. Najgorsze jest to, że zarost rośnie w 3 etapach, co kiedyś odkrył mój znajomy, Adaś. Pierwszy etap jest niewinny, to te kilka godzin po goleniu, nikomu niewadzący, chyba, że komuś przeszkadza drapanie jak się faceta obcałowuje. Z tym nie mam problemu, nikt mnie póki co za drapanie nie gani, jedynie jedna z moich znajomych ma nieraz radochę jak się spije i drapie się policzkiem o policzek. Ale ale, przejdźmy do drugiego etapu. W tym dochodzimy już do wniosku, że coś z tym zarostem trzeba by zrobić. Jest to czas końca pierwszego tygodnia i jest to czas decydujący. Bo jeśli nie zmotywujemy się do pozbycia włosów z twarzy, to zaczyna się etap trzeci. Najgorszy. Bo w tym etapie faceta- i także mnie- nachodzi myśl, że całkiem nieźle mu z brodą. Nie warto się golić, bo pozacina się człowiek tylko brzytwą, próbując przebić się przez ten gąszcz. W tym momencie naprawdę ciężko jest przemóc się do golenia. Do momentu, aż nie wygląda się jak wychudzony beduin tudzież indianiec ( to w moim przypadku) i ludzie wciskają ci drobne na ulicy myśląc, że jesteś żulem.

2. A propos golenia jeszcze, pozbywałem się raz zarostu za pomocą... noża bojowego. W domu nic innego nie nadawało się bowiem do golenia twarzy. Teraz już mam swoją brzytwę. Na szczęście. Bo z moim pechem to jeszcze bym sobie gardło poderżnął nieopatrznie.

3. Moją największą fobią w życiu jest lęk przed wszelkiego rodzaju lalkami. Parę lat temu nie wszedłbym do żadnego sklepu, w którym na wystawie są manekiny- bo je też zaliczam, może błędnie, do lalek. Dziś panikuję tylko histerycznie gdy taka porcelanowa laleczka jest ze mną w jednym pokoju. Da się z tym żyć.

4. Druga fobia? Pomalowane paznokcie i tipsy. Jestem przeczulony na wszelkiego rodzaju dotyk, a jako skrzypek mam obsesję na punkcie dłoni. Połączenie? Tragiczne. Niech żadna kobieta, ani tym bardziej mężczyzna ( sic!), nie wyobraża sobie, że może się do jakiegokolwiek kawałka mojego ciała zbliżyć z pomalowanymi paznokciami albo tym bardziej z tipsami. Krwawej czerwieni która zdobi płytkę paznokcia mówimy zdecydowane NIE!

5. Często daję się podpuścić i wchodzę przez to w dziwne zakłady. Przegrałem już na miliony dziwnych sposobów, płacąc za to najsroższymi karami. Między innymi depilacją pach za pomocą wosku. Do dziś po necie krąży gdzieś film, w którym jeden z kumpli z zespołu mnie trzyma, drugi depiluje, a ja wyję w jak zarzynany prosiak. Aż się dziwię, że tam nigdzie krwi nie było, naprawdę. Szacunek dla kobiet za wszelką depilację. I serio, nie musicie tego robić, to barbarzyństwo.

6. Innym razem przez przegrany zakład musiałem przebrać się w sukienki mojej znajomej i tak paradować po Poznaniu. Cieszę się, że wszyscy przeciwnicy „dżender” byli chyba wówczas przed tv. Zwłaszcza ci smutni, ale bardzo troskliwy chłopcy, którzy często pytają się, czy mam jakiś problem.

7. Kontynuując jeszcze temat przebierania się za kobiety, zostałem też pomalowany i przebrany do spektaklu pewnego razu. Znów- szacunek dla kobiet, że chce wam się malować. A potem to zmywać. Ten szacunek jednak nie zmienia faktu, że, pozwolę sobie na cytat, „Byłbym zajebistą drag qeen z tymi swoimi delikatnymi rysami i długimi włosami!”. Super. Tego właśnie wtedy moja męskość potrzebowała, nie sądzicie? Tym bardziej, że często muszę się odganiać od kobiecych pragnień pomalowania moich rzęs. Na serio, co jest z wami-albo ze mną- nie tak?

8. Mam talent do pakowania się w sytuacje obrzydliwe. Już raz pijana siostra narzygała mi do kaptura bluzy, jak odwoziłem ją z imprezy. Zresztą, zostałem obrzygany niezliczoną ilość razy. Byłem obsikany przez psa i przez człowieka ( nawet nie pytajcie). Dostałem pieluchą w twarz. Nie, pielucha nie zawierała niestety tylko moczu, a moja starsza siostra za to przez rok kupowała mi dodatkowe ciasto na deser w soboty. Pokuta, rzecz jasna.

Wiecie co jest w tym wszystkim najgorsze? Mi te obrzydliwości nie przeszkadzają. Nie wiem, co musiałoby się stać, żebym powiedział, że jest mi niedobrze. Jeśli kot zrzyga się w domu, zawsze ja to sprzątam. Bo mnie to nie rusza. Zaczynam się w tym momencie zastanawiać, czy nie przesadzam z nieszanowaniem konwenansów, jeśli chodzi o obrzydliwości. Coś tu jest nie halo.

9. Miałem 5 kolczyków w języku, bo byłem ciekaw, ile się na nim zmieści. W sensie, jak długi mam język. Dało radę 5 właśnie. Mam wrażenie, że tylko troszkę a mógłbym lizać sobie uszy jak żyrafa. Jednak moje dziwaczne przygody z nakłuwaniem ciała i robieniem kolczyków nie na tym się kończą ( większość, w tym wszystkie na języku i tunele robiłem sobie sam. Ufam swojej ręce). Miałem też sutek przekłuty na imprezie agrafkami. Nie, nie byłem pijany. Za to moja ex dziewczyna-była. Wiecie, że sutek prawie nie krwawi?

10. Swojego czasu pracowałem ze zwłokami. Czy dziwnie zabrzmi, jak powiem, że tak, naprawdę lubiłem tą pracę?

11. Zaplątałem się kiedyś w swoje nogi. Nie, to nie jest żart. Ćwiczenie jogi może być niebezpieczne, jeśli chce się za dużo naraz. A potem człowiek czeka na ratunek przez 3 godziny, drętwiejąc coraz bardziej i zastanawiając się, jak wysoko konieczna będzie amputacja nogi. I tak dodatkowo a porpo nóg jeszcze, miałem przestrzeloną stopę strzałą z łuku. Nawet niedawno. Ilu ludzi może się tym pochwalić? Mówiłem już, że mam niezwykłego pecha?

12. Należę do gatunku tzw. wstydliwych facetów. Jeśli jesteście tylko osobami czytającymi mnie, nie znającymi osobiście, nie zauważycie tego. Ale na początku naprawdę mało mówię, nie wiem gdzie oczy podziać i w ogóle się boję. Wstydzę się, po prostu. Jeden z jaskrawych przykładów mojej wstydliwości? Kiedyś z chłopakami z zespołu graliśmy koncert, parę lat temu. Lato, upał, Królik więc zdejmuje sobie koszulkę. Wszystko spoko, dopóki jakaś dziewczyna pod sceną jak nie wrzaśnie „Kordian ( zawołała inaczej troszkę, ale to niech pozostanie do mojej wiadomości) chcę cię zerżnąć, tu teraz!”. Zwykły żart. Speszył mnie tak bardzo, że uciekłem ze sceny pod pretekstem tego, że muszę się napić.

13. Wśród moich znajomych krąży legenda, że wszystkie ryczące 40-stki mają do mnie słabość. Niestety, muszę się z tym zgodzić. Dlaczego tak jest? Jestem ostatnią osobą, która może wiedzieć. Nawet, gdyby marzył mi się przygodny seks z milfem ( a nie marzy mi się!), w świetle mojej wstydliwości, macanie po kroczu przez podpitą „gorącą mamuśkę” nie jest mile. O nie.

14. Nie można się ze mną nudzić w łóżku. I nie chodzi tu o jakieś fantastyczne wyczyny seksualne. Jestem po prostu niereformowalnym lunatykiem. Śpię bardzo krótko i bardzo głęboko, nie można mnie dobudzić. Zwłaszcza, gdy wpadnę w swój trans jak z horroru. Nocując u mnie można się przerazić, gdy stoję nad łóżkiem, z osobą błogo śpiącą w nim,  z patelnią w ręce( nie pytajcie, dlaczego patelnia, spałem!) wpatrując się w was jak jakiś upiór ( znajoma mojej siostry wpadła w histerię jak mnie zobaczyła, nie dziwię się wcale). Czasem mogę próbować „pomagać wstać” i wynoszę człowieka z łóżka. Moja była dziewczyna podbiła mi nawet za to oko w akcie zaspania, gdy przeniosłem ją na podłogę. Stałym numerem są bójki z materacem i gadanie przez sen. Chcesz się czegoś ode mnie dowiedzieć? Porozmawiaj ze mną jak śpię. Dlatego nie mogę kłamać, potem każdy może to wykorzystać.

15. Boję się, że umrę kiedyś z powodu ataku histerycznego śmiechu, jak ten facet w USA. Potrafię śmiać się przez 20 minut bez przerwy, tarzając się po podłodze, ziemi, gdziekolwiek niczym hiena. Mój śmiech był wielokrotnie nagrywany jako poprawiacz humoru. Nie wiem, komukolwiek rżenie hienoosła może poprawiać humor, no ale ja się nie wtrącam. Ataki mojego śmiechu mogą osobie niezorientowanej skojarzyć się z atakiem padaczkowym, ale spokojnie- mi po prostu jest często bardzo wesoło.

Pośmiali się? Tak? To starczy na dzisiaj ( mam nadzieję Fridel, że i tobie wystarczy i nie przegram kolejnego zakładu, wyznania, zwał jak zwał. ). Na koniec niech będzie coś...dziwnego, skoro dziwne fakty tutaj padły.