bo gdzie jest cenzura? w was ona jest!

Czekałeś na ten dzień. Czekałeś, aż on nadejdzie. Przeczuwałeś wszystko. Czekałeś na łagodne powiewy wiatru, nie spodziewając się, że wiatr może być przerażająco silny.

Zatop się w tym. Zatop się w swoich myślach. I rozpaczaj.

„Jeśli nie ma zbawienia poza umysłem, trzeba powiedzieć o nim prawdę - jest to twór groteskowy, paradoksalny i prawda o nim tkwi w szaleństwie. Głoszę wyższość szaleństwa nad rozumem - rozum to nie to samo co umysł. Już widać to lingwistycznie - mówi się o kimś , że ma genialny umysł, nie ma za to genialnych rozumów.

Żółć choleryka musi zastąpić mdłą kurtuazję - a jeśli lubi się kurtuazję - salonowa szmata w ręku, w przypadku braku szpady, to dobra i elegancka broń, także. Cios taką jest zabójczy. Jedną, i drugą.

Tylko ci, którzy nie boją się kłócić są ważni - dlatego należy walić szmatą każdego, a potem zobaczyć co zrobi.

Jeśli nie wstają, nie martwimy się, nie potrzebujemy kretynów.

Ważne jest wszystko, co pobudza do myślenia. wszelka działalność wywrotowa, prowokująca, ocenzurowana i wzbudzająca sprzeciw, niepokojąca i zmuszająca do rewizji poglądów - bo tez nigdy nie możemy być pewni, czy mamy rację, głoszę hasło rewizji permanentnej!

Osoby z wysokim IQ - nie potrzebujemy. IQ jest wskaźnikiem zaprogramowania na pewien 'model' myślenia.

Myśl musi być wolna. I zasranym obowiązkiem każdego jest dbać, by jego myśl była wolna - bo tez nie ma innej wolności jak wolność myśli - a sztuka ma być obrazem tego.

Zwalczać w sobie należy strach przed tym, co indywidualne, ludzie z natury odsuwają się od rzeczy nieznanych, nowatorstwa, awangardy - ale masa radzi sobie i z tym - i tak każda awangarda staje się kanonem, i każdy rewolucjonista maskotką.

Jednego nie da się sprzedać - swoistej manipulacji - nie proponuję żadnych rozwiązań, raczej niech mi będzie dane być podawaczem supłów do rozwiązania.

Niech wszystko stanie się przedmiotem rewizji. Z rzeczywistości drwić należy, prześmiewać ją i wystawiać na próby - kto tego nie czyni, jest krową na łące, przeżuwającą papkę.

Należy gardzić tymi, którzy boją się cenzury i godzą się na kompromis z nią - godzić się na ten kompromis, oznacza popierać aparat cenzury i być tą cenzurą samą w sobie. bo tez gdzie jest cenzura? - W Was ona jest” Juliusz Martwy

Tyle rzecze pan Martwy, malarz który cenzurą się nie przejmuje. Tyle do przemyślenia, ode mnie niewiele więcej. Ja mam swoją wojnę właśnie. Nie tylko w myślach tym razem.

Bo każda cenzura w nas jest. Czasem przychodzi moment, gdy wszyscy się budzą. Gdy chcą nam zabrać wolność słowa, może wtedy się zrywamy wszyscy. Ale na do dzień?. Tylko siedzimy grzecznie, przeżuwając na nowo medialną papkę, nie analizując. Czuję się czasem tępym baranem. Żuj, żuj, żuj, połykaj, młody głupcze. To nic, że się dławisz.

Dławisz? Nie wiem jak ty, ja już wymiotuję. Ze spazmami, z sępami krążącymi nad głową.

Nikt nie interesował się tym, jak odbierali wolność sztuce Kozyry. Jak zamykali Nieznalską za kratkami za „obrazę uczuć religijnych” ponoć. W ogóle ciekawa sprawa- czy ja ze swoim wyznaniem mogę w tym kraju czuć się obrażany przez np. procesję bożego ciała albo śmianie się w moich bogów? Ciekawe, ile sądów by to uznało. Cenzura cenzurze nierówna, sprawiedliwości nie ma, nie jest to żadna nowość.

Mówi się, że sztuka ma być wolna od cenzury, ale Nieznalska to tylko przykład z naszego zaścianka. Nikt nie protestował, jak okrajali teledyski Mansona i Toola, które pomimo pewnej perwersji tak wiele uczyły. Uczyły samodzielnego myślenia.

Zatem...czy ja mam prawo protestować, skoro chcą cenzurować nasz spektakl? Nie pierwszy raz zresztą? Tak, jestem zirytowany. Ba, zirytowany to małe słowo. Jestem rozgoryczony, nie wiem czy śmiać się już, czy płakać. Czy chwycić za nóż i poderżnąć sobie gardło w formie protestu. Gdzie jest wolność? Czy boicie się, że padnie z naszej strony za dużo słów w waszym małym światku? Małe tchórzliwe stworzonka. Nie mówię, że mamy monopol na rację, ale mamy swoje spojrzenie. Analizujemy po swojemu. I tego może się boicie? Dlatego usta nam zamykacie?

Cenzura boli. Mnie, jako tego, co chce mówić publicznie sztuką po swojemu, boli jak palce wyłamywane przez kata. Bo co za różnica, czy mi je połamiesz i nie będę mógł zagrać, czy po prostu wyrzucisz mnie z moją „sztuką” poza margines i nie będę mógł wybrzmieć? Co za różnica?

Wszyscy w naszej głowie jesteśmy katami. Wolność w ogóle nieraz nie istnieje.

Mam bowiem wrażenie, że samodzielne myślenie odchodzi w zapomnienie. Chcesz być wolnym? Mówisz mi to niemożliwe, są normy społeczne. A ja ci powiem, że jesteś wolny sam w sobie. Chcę wierzyć, że masz na to szansę. Jeśli się odpowiednio wcześnie wyzwolisz, jeśli się nie poddasz. Mówimy, wiele tego, co kiedyś było niedozwolone, jest już możliwe. Nagość w sztuce, śniadanie na trawie pewnego pana z Francji czy goła Maya Goyi. Owszem. Ale zastąpiliśmy jedną cenzurę inną. W swojej głowie. Za szybami. Nie mamy odwagi mówić osobiście, tylko czasem udamy, anonimowo w dobie internetu, że mamy swoje zdanie. A ja nie chcę anonimowo. Ja siędo swojego zdania przyznaję i mówić o nim chcę.

Nie cenzurujemy już piersi nagich, odkrytych, a słowa. Słowa, które mogą prowokować bydło do płotu niszczenia. Mogę być baranem prowodyrem, a proszę bardzo! Ale dajcie mi do tego prawo.

Cenzura, cenzura, cenzura. W naszych własnych głowach.

Szkoda, że do cholery jasnej, nikt nie zauważył tego wcześniej. Że ja nie zauważyłem tego wcześniej, że znowu moje myślenie cenzury może wymagać. Cenzury, która w nas jest, cenzury, której nie chcemy się pozbyć. Bo się za bardzo boimy. Ja staram się ją świadomie odrzucać od długiego czasu. Może dlatego bywam kontrowersyjny z pewnymi projektami, może dlatego już mam zakaz od jednego z miejsc w Poznaniu na występy performatywne. Może. Ale postrzegam świat w wielu płaszczyznach i to jest właśnie wolność myśli. Powiem z wielkim przerostem ego w tym momencie, spowodowanym pewnie przez rozgoryczenie i złość- tak, jestem wolnym człowiekiem. W swojej głowie. I mam świadomość, że może moja wolność nie powinna nikogo innego dotykać boleśnie- ale nieraz chce się cudzą głowę otworzyć na moje, na moje światy i to, jak postrzegam. Chociaż, nie mam monopolu na rację. Jestem pełzającym robakiem jak my wszyscy.

Ale czuję się wolny i egoistycznie tym razem- tylko na się liczy. Do teraz, od teraz. Tylko to i nic więcej.

Skoro całe życie podążamy za stadem, jak można walczyć o wolność? Jak można mówić o buncie? Ten bunt, który się teraz rodzi, choć sam w nim uczestniczę, jest w pewien sposób śmieszny. Bo większość nawet nie wie, z czym walczy. Czym jest bunt. Czy jest, przede wszystkim, wolność. Jak pisał Sheakspeare:

HAMLET

 Dania jest więzieniem.

 ROZENKRANC

 Więc nim i świat jest także.

 HAMLET

 O, i wielkim! pełnym turm, lochów i ciemnic.

 Dania jest jednym z najgorszych.

 ROZENKRANC

 Nie myślimy tak, mości książę.

 HAMLET

 Więc dla was nie jest taką. W rzeczy samej, nic nie jest złem ani dobrem samo przez się, tylko myśl nasza czyni to i owo takim. Dla mnie Dania jest więzieniem.

 ROZENKRANC.

 Skutek to chyba, panie, twojej ambicji. Dania jest dla niej za ciasna.

 HAMLET

 O Boże! ja bym mógł być zamknięty w łupinie orzecha i jeszcze bym się sądził panem niezmierzonej przestrzeni, gdybym tylko złych snów nie miewał.

Gdybym tylko nie miewał złych snów. Złych snów? Mam je. Ty je masz. Wszyscy je macie. Bo jesteście zamknięci. W sobie samych. W swoich umysłach. I chcę o nich mówić. Chcę o nich krzyczeć.

A czym są złe sny? Są tobą. Ty zamykasz się sam w łupinie. Bo cenzura w tobie jest. Coś jest niewygodne, spychasz to głębiej. A gnij w swoich złych snach, ale nie zamykaj mi ust, jeśli ja chcę się od nich uwolnić.

Tak, może nie wiedzieliście. W Króliku od samego początku tkwi anarchista. Karmiony anarchistycznymi ideałami od okresu dorastania, karmiony swobodą przekonań i myśli przez matkę i dziadków wyrósł na indywidualnego anarchistę. Nie takiego, który krzyczy „no future” i stawia barwne irokezy. Na taką anarchię to ja pluć mogę. Królik wyrósł na anarchistę myśli, wolnej i nieskrępowanej cenzurą. Bo w kim jest cenzura? W was ona jest. Tylko i wyłącznie. Wy ją powodujecie. Wy ją prowokujecie. A buntujecie się tylko przy jej nadmiarze. Nie na co dzień. Ja mam dość tej bezsilności.

Ludzka natura jest w stadzie i ograniczeniach chyba. Nie w buncie. Bunt przejawiają jednostki. Ale i jednostki zmieniają świat. Ghandi też był jednym prowodyrem. Monet i Dali sami zmieniali sztukę.

Bo gdzie jest cenzura? W was ona jest.

Zjedź spiralą w dół. Zrzuć zasłonę.

Musisz myśleć. Musisz widzieć. Nie tylko zmysłami, bo są zawodne. Całym sobą.

*****

.Nie wiem czy za chaos w tym tekście powinienem przepraszać. Ale wylać swoje frustracje gdzieś trzeba, a chodzę jak lew zamknięty w klatce po swoim poddaszu. Wolę nie warczeć na rodzinę.

„Panie Kordianie, my jednak nie możemy się zdecydować na patronowanie temu projektowi, pańskiej grupy...tak samo nie możemy sobie pozwolić na udostępnienie auli. Pan powinien rozumieć, nie chcemy mieć żadnych nieprzyjemności ze strony...”

Żesz szlag by to trafił, dunder świsnął i zalała wszystko piekielna pożoga. Cenzury, cholera, się im zachciało Bo niewygodne ideologicznie. Co my, w PRL- u żyjemy, tylko dyktatura mniej jawna?

Włożyliśmy ogromny wysiłek w realizację pewnego projektu teatralnego. Cała muzyka pisana do 4 nad ranem. Wielogodzinne próby sprawiające, że pot leje się strumieniami i głos wysiada całkowicie. I na co? Na to, żeby nie można było pokazać tego, co się sądzi o pewnych sprawach?

Bo to niewygodne. Niewygodne prowokacje polityczne, ideowe i religijne. Nie maja prawa bytu wśród tych, co szeroko rozumianą sztukę wspierać powinni.

„Ja rozumiem, że pan jest artystą, panie Kordianie, ale my jako przedstawiciele urzędów jakie sprawujemy... może gdyby państwo trochę zmienili wydźwięk, pominęli to i owo...” Jak jeszcze raz ktoś mnie w ciągu tego miesiąca nazwie artystą, to nie wytrzymam i w zęby strzelę. Jakby to była jakaś różnica. Każdy ma prawo mówić o tym, co go uwiera. Przekazywać to na sposób, jaki chce. I nikt nie powinien mu mówić, do czego ma prawo na scenie, w swoim dziele, a do czego nie. Ale jak widać, to tylko teorie i jak zawsze są równi i równiejsi. Cenzura myślenia tam, gdzie wcześniej jej nie było. Tylko nagle komuś się przestało podobać. Może ma wujka księdza. Albo jakiegoś polityka i nie chce mu się narazić. Nie wnikam.

Bogowie, przecież my nawet nie przegięliśmy z niczym Pooglądali by sobie Warlikowskiego, no doprawdy! 

Tak, dzisiaj jestem zły, dzisiaj rzucam w myślach przedmiotami, dzisiaj wyzywam wszystkich na pojedynek. Zastanawiam się gdzie jest ta wielka idea wolności słowa w demokracji. No gdzie?

Już kiedyś miałem podobną sytuację. Jak chcieli mnie i moją byłą wyrzucić ze szkoły za skandal na festiwalu teatrów. Może to ja przesadzam? No naprawdę, czy ja przesadzam? Przecież to nie tylko moje pomysły, a nawet jeśli są skrajne dość- ale zostawiają margines swobody ruchu i myślenia- to czy można wszystko cenzurować?

Dziękuję, dobranoc, na dzisiaj skończyłem. Wszelkie pertraktacje, tylko muszę jeszcze być posłem złej nowiny. Na dzisiaj skoczyłem i zastanowię się, co dalej. Bo dzisiejsza porażka nie znaczy, że mam zamiar zaprzestać. Ale tylko gdy odetchnę i gorycz przełknę.

Do tego nie zauważyłem dzisiaj jak wychodziłem do pracy, że zamknąłem jednego ze swoich kotów na swoim poddaszu. Zasrał podłogę. Mam wspaniały dzień. 

***

No to na koniec niech będzie niezastąpiony na takie momenty NIN. Pokrzyczę razem z Reznorem, a co mi tam .

spoglądam w dół tam gdzie stoicie

stado owiec na widoku

z wszystkimi waszymi kłamstwami rosnącymi wokół was

mogę to wszystko zabrać

coś we mnie otworzyło swe oczy

czemu to tam włorzyłeś

czy nie zdawałeś sobie sprawy

to coś we mnie krzyczy najgłośniejszym tonem

czasami myślę, że mógłbym...

spalę cały ten świat!

spalę cały ten świat!

nigdy nie byłem częścią ciebie !

płoń !