Światowy Dzień Książki, czyli Królik tym razem odpowiada na pytania z Book Tagu

Jako że mamy dzisiaj Światowy Dzień Książki, nie było chyba bardziej odpowiedniego momentu na wykonanie tego tagu, który wymyśliła Paula.

Książki mają swoje święto, na które w pełni zasługują, więc można powiedzieć troszkę więcej o osobistym stosunku do nich, czyż nie? Zatem, do dzieła.

Chyba  w ogóle ostatnio proponowanie mi różnych tagów robi się jakoś modne. Ale..nie o tym miało być.

1.Kto jako pierwszy nakłonił cię/namówił do czytania? A może zostałeś/-aś do tego zmuszona?

W moim domu panuje po prostu odgórna tradycja czytania, książki są wszędzie, dzieciom w ręce same wchodzą, można wręcz tak rzec. Ale na pewno duży udział w tym, że zacząłem bardzo wcześnie czytać miała moja mama, która po prostu czytała mi do snu najróżniejsze książki. A ja sam już, zafascynowany znakami które mają jakieś znaczenie będąc nakreślonymi na papierze, próbowałem skojarzyć podczas tych seansów co one mogą oznaczać.

W sumie nie pamiętam samej nauki czytania, to przyszło samo, naturalnie całkiem, tak samo jak zainteresowanie antykiem przeszło na mnie przez przebywanie z dziadkiem i miłość do rosyjskich pisarzy spłynęła na mnie wraz z fascynacją nimi babci.

Co śmieszniejsze szybciej czytałem nuty niż literki. Tutaj zostałem zmuszony do ich rozumienia. Liczy się

2.Ostatnia książka, z której pamiętasz więcej niż trzech bohaterów to...

Bogowie, toć jeśli w książce jest więcej niż trzech bohaterów, to zawsze ich pamiętam. Dobrze zapamiętuje treść książki....Czy to jakieś dziwne?

3.Myślisz, że my sami wybieramy książki, które chcemy przeczytać czy to raczej one "wybierają" nas?

Z reguły sami wybieramy, co chcemy przeczytać, ale nieraz po prostu w nasze łapki trafiają książki, którym możemy nadać większe znaczenie. Książki, które zmieniają nasze spojrzenie, wywracają nasz światopogląd- i wtedy można mieć wrażenie, że to one wybrały nas. Żeby odmienić nasz los. Może coś jest odgórnie zapisane...ale ja nie mogę tego wiedzieć. Mogę tylko czasem w coś wierzyć.

4.Gdzie najczęściej czytasz?

Na swoim poddaszu, leżąc na podłodze, bo na wszelkiego rodzaju podłogach jest mi najwygodniej- jestem zbyt niewymiarowy chyba, żeby gdzie indziej mogło mi być wygodniej. Ale czytam też siedząc w kucki na parapetach, zwinięty w dziwnej pozycji na wszelkiego rodzaju fotelach czy krzesłach, gzymsach, łóżkach. Czytam rozłożony na trawie w parku, w pociągach, tramwajach...zasadniczo, nie ma chyba po prostu miejsca, w którym nie mógłbym czytać. Trudno też mnie rozproszyć gdy czytam, co jest pomocne.

5.Jakiego książkowego zakupu najbardziej żałujesz?

Często żałuję, że dublujemy u siebie w domu książkowe zakupy, bo mamy nieraz problem z komunikacją- po prostu gdy ktoś z mojej rodziny wpada do antykwariatu bądź empiku czy innej księgarni dostaje zakupowego szału i trudno go zatrzymać. I czasem taka osoba zapomina, że przecież babcia/dziadek/brat mówili już, że kupili tą książkę. Inna sprawa, że nieraz niektóre egzemplarze trzeba dublować, bo karygodne są wręcz kłótnie „kto czyta pierwszy”. Także przede wszystkim nieraz irytuje mnie kupowanie podwójnych egzemplarzy, bo można by było przeznaczyć te pieniądze..na jeszcze inną książkę.

Tak treściowo? Najbardziej chyba żałuję osobistego zakupu dwóch tomów „Ragnarok 1940” Marcina Mortki. Tym razem coś temu autorowi nie wyszło.

6.Opisz zakładkę, której obecnie używasz.

Obecnie nie używam zakładki. Mam ich sporą kolekcję nawet z dawnych lat, wiele dostałem w formie prezentu- ale po prostu jakoś ich nie używam. Zwykle zapamiętuję najczęściej stronę. Czasem tylko włożę jakiś skrawek papieru pomiędzy strony jak się gdzieś spieszę.

7.Dlaczego czytasz?

A dlaczego oddycham? Nie no, tak serio, po prostu tak czytanie weszło mi w krew, że nie wyobrażam sobie, żeby tego nie robić. To już właśnie czynność wręcz jak oddychanie, może nie konieczna do przeżycia ciała, ale konieczna dla przetrwania duszy. Czytanie jest świetną rozrywką, gimnastyką umysłową, przenosi w inne światy, rozbudowuje wyobraźnię i pobudza kreatywność..nie będę już chyba kontynuował, bo wszyscy co czytają nałogowo wiedzą, o co chodzi, a ci co nie czytają i tak nie zrozumieją.

8. Książka twojego dzieciństwa

Stricte dzieciństwa? Wiersze Brzechwy, Tuwima i wszelkie...mity i legendy. Byłem karmiony jako dziecko ludowymi podaniami z różnych krajów i mitami greckimi egipskimi, mezopotamskimi...

Gdy trochę podrosłem sam dalej je czytałem, a do tego doszły takie książki jak „Tajemniczy ogród” który do dzisiaj uwielbiam i znajduję tam szersze przesłanie, książki Michaela Ende- „Momo” i „Niekończąca się opowieść”, wszystkie części Muminków autorstwa oczywiście Tove Jansson ( do dzisiaj Włóczykij jest moim idolem) i wszystkie części „Opowieści z Narnii” Lewisa. Wydaje mi się, że to dość standardowy zestaw każdego dzieciństwa :)

9. Twoje okładkowe zauroczenie

Nie ma takiego. Zastanawiam się i zastanawiam...ale nie. Jeśli by chodziło o ilustracje do książek to co innego, ale okładki? Nigdy mnie za bardzo nie interesowały chyba.

10.Jakie trzy książki zabrałbyś/-abyś na bezludną wyspę?

Najtrudniejsze pytanie chyba w całym zestawieniu. Dlaczego trzy książki, a nie trzy kufry książek? Ale niech to będą może książki, do których czasem wracam, jak bumerang. Bo jeśli to bezludna wyspa, to można tam spędzić sporo czasu- to nie może być coś, co się szybko nudzi. No to po kolei: „Zabić drozda” Harper Lee, czyli książka która mnie urzekła swoim przekazem, która wiecznie mnie wzrusza i która jakoś ukształtowała część mojego światopoglądu i trzeba od czasu do czasu go odświeżać. „Idiota” Dostojewskiego, czyli arcydzieło klasyki, które mogę wertować bez końca- i zawsze przeżywam historię w tej powieści zawartą tak, jakbym czytał ją po raz pierwszy. „Amerykańscy bogowie” Gaimana. Kocham Gaimana miłością szczerą i jakaś jego książka musiałaby mi towarzyszyć. Po prostu, też mogę powtarzać i powtarzać tą powieść.

11.Znienawidzona książka, po którą nigdy nie sięgniesz i na samą myśl o niej...

„50 twarzy Greya” pani James. Tak, przeczytałem to przez głupi zwyczaj dawania sobie „czytelniczych wyzwań”, jaki mamy z moją siostrą. Nie chciałem przegrać, więc dobrnąłem do końca...cierpiąc przy tym niemiłosiernie, mając spazmy przez grafomanię i kolejne nudne opisy jak z kiepskiego podręcznika BDSM. Bo naprawdę, taki podręcznik byłby kiepski, do tego nasączony słodzeniem rodem ze „Zmierzchu” ( tak, to też przeczytałem, dwa tomy, bo mi za to...zapłacono, to dłuższa historia). Wspomnienie momentu czytania tej książki jest wspomnieniem istnej tortury, dlatego gdy widzę, jak ktoś to czyta w tramwaju mam nadal spazmy. Dosłownie.

12.Jak obchodzisz się z książkami? Pilnujesz, by kartki nie były zagięte i popisane? Czy może notujesz sobie coś na marginesach, zaginasz rogi w ciekawych momentach, itd.?

Zasadniczo raczej szanuję książki, ale czytam przy jedzeniu, co jest ponoć grzechem. Tak samo skrobię w książkach niektórego gatunku, nazwijmy to, książkach naukowych, filozoficznych etc. własne przemyślenia na marginesach, podkreślam co ważniejsze zdania..ale tylko ołówkiem. I tylko w swoich. Wiem, że takie zapiski mogą być nieraz nawet coś warte- dla mnie na przykład są cenne sentymentem zapiski mojej mamy na marginesach wielu książek, które mamy po niej. Ale to chyba troszkę inna sprawa.

Nie cierpię za to zaginania rogów. Jak widzę, gdy ktoś to robi, wręcz fizycznie mnie to boli.

13. Dwie książki, o których kupnie marzysz dniami i nocami.

Większość książek o których marzyłem mam już w posiadaniu...ale marzy mi się nieraz zakup niektórych oryginalnych wydań książkowych, takich jak „Sklepy cynamonowe” z szkicami autora czy zakup wydań niektórych książek z niezwykłymi ilustracjami, jak na przykład wydanie „Alicji z Krainy Czarów” z rysunkami Dalego z 1969 roku. Ale na to chyba nigdy nie będzie mnie stać.

14.Książka, której nigdy nie zapomnisz.

Wiele jest takich książek, książek które zapadły w pamięć, odmieniły troszkę życie, książek, których słowa pobrzmiewają w sercu i umyśle. Ale z tych najbardziej niezapomnianych, najważniejszych...wspomniane już wcześniej „Zabić drozda” Harper Lee, „Myśli” i „Dialogi” Seneki które są dla mnie cenne przez poglądy w nich zawarte ale też i przez skojarzenia rodzinne, „Mistrz i Małgorzata” Bułhakowa czyli książka którą po prostu kocham, cykl komiksów „Sandman” Gaimana ( może i komiks, ale cykl dostał niejedną nagrodę literacką) który zmienia troszkę spojrzenie na świat snu i mistycyzmu jako takiego, „Hamlet” o którym pisałem wczoraj i z najnowszych- „Złodziejka książek” Zusaka przy której przyznam się szczerze, aż się popłakałem.

15. Otwórz książkę (którą obecnie czytasz) na chybił trafił i wpisz tutaj zdanie, na które spojrzysz.

A ja pójdę dalej, niechaj będzie to akapit:

„Don Juan mawiał, że istoty nieorganiczne, które zamieszkują nasz świat bliźniaczy, były uważane

przez czarowników jego linii za naszych krewniaków. Szamani ci byli przekonani, że próby

zaprzyjaźnienia się z członkami naszej rodziny mijają się z celem, ponieważ wymagania nakładane na nas w ramach takiej przyjaźni są zawsze nadzwyczaj wygórowane. Taki typ istoty nieorganicznej, nasz najbliższy kuzyn, bezustannie się z nami porozumiewa, lecz komunikacja ta odbywa się na takim poziomie naszej świadomości, że nie jesteśmy w stanie jej świadomie prowadzić”-czyli pan Carlos Casteneda i jego „Aktywna strona nieskończoności”

I tak też swoim zwyczajem nie będę nominował nikogo, bo jak ktoś chce, to sam od siebie napisze.

A z okazji dnia książki wszystkim życzę jak najbardziej owocnych książkowych wypraw, cudownej gry wyobraźni i inspiracji cudzymi słowami, bo jednak słowa potrafią nas całkowicie nieraz odmienić i dzięki nim nieraz możemy spojrzeć na nasze własne życie z całkiem innej płaszczyzny.

A tak na koniec muzycznie niech tym razem będzie coś niezwiązanego, przy czym po prostu czekam na kolejną nocną burzę, która sprawi, że może i czytać przy oknie będzie się lepiej. Jestem po prostu zakochany w najnowszej płycie Pearl Jamu, zdecydowanie. Wiem, że to nie nowość, ale ona naprawdę z każdym przesłuchaniem jest coraz lepsza i lepsza.